معنی خوش لباسی در فرهنگ لغت هوشیار

خوشپوشی نیکپوشی حالت خوش لباس نیکو جامگی

معنی خوش لباسی - جستجوی لغت در جدول جو

خوش لباسی(خوَشْ / خُشْ لِ)

لغت نامه دهخدا

خوش لباسی

فرهنگ لغت هوشیار

خوش لباس

ویژگی کسی که لباس خوب بر تن دارد

فرهنگ فارسی عمید

خوش لباس

(خوَشْ / خُشْ لِ)

آنکه لباس یا جامۀ خوش دوخت و برازنده به الوان متناسب پوشد، آنکه لباس در تن او خوب جلوه کند

لغت نامه دهخدا

خوش زبانی

(خوَشْ / خُشْ زَ)

خوش بیانی. خوش تقریری. خوشگوئی. خوش سخنی:
بدین شرمناکی بدین خوب رسمی
بدین تازه رویی بدین خوش زبانی.
فرخی.
، نرم گویی:
و آنگه به کلید خوش زبانی
بگشاد خزانۀ نهانی.
نظامی.
با من آن مه به خوش زبانیها
کرد بسیار مهربانیها.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خوش لگامی

(خوَشْ / خُشْ لِ / لُ)

خوش عنانی. مقابل بدلگامی. رامی. غیر حرونی

لغت نامه دهخدا

خوش لقائی

(خوَشْ / خُشْ لِ)

خوب رویی. تازه رویی. خوش منظری:
بشغل دل و رنج تن کم نکردی
ازین تازه رویی وزین خوش لقایی.
فرخی

لغت نامه دهخدا

خوش لعابی

(خوَشْ / خُشْ لُ / لَ)

خوش خلقی. مقابل بدلعابی. بجوشی. مرافقت